Сан
«Сан (өлчөө)» менен адаштырбаңыз.
Сан ― санды жазуу үчүн белгилердин тутуму.
Сандар биринчи жолу египеттиктер менен вавилондуктарда пайда болгон. Бир катар элдерде (б. гректер, финикиялыктар, еврейлер, сириялыктар) Сандарды тамга менен белгилешкен. Орусияда 16-га чейин ушуга окшош тутум колдонулган. Орто кылымда Европада рим сандын тутуму пайдаланылган (I, II, III, IV, V, VI ж.б. у. с.), алар негизинен ондук разряддын өзгөчө белгилерин колдонууга негизделген; 1-1; Х-10; С-100; М-1000 жана алардын жарымы V-5; L-50; D-500. Азыркы (араб) сандарын 13-кылымда арабдар Европага алып келген жана 15-кылымдын 2-жарымынан кеңири тараган. Tap маанисинде сандар деп 0,1,2,3,4,5,6,7,8,9 белгилери аталат, к. Эсептөө.
Булактар[түзөтүү | булагын түзөтүү]
- «Кыргызстан». Улуттук энциклопедия: 7-том / Башкы ред. Ү. А. Асанов. К 97. Б.: «Кыргыз энциклопедиясы» башкы редакциясы, 2015. - 832 б., илл. ISBN 978-9967-14-125-4