Уолтер Симонс
| Уолтер Симонс нем. Walter Simons | ||||
 | ||||
| Расмий портрет, 1931-ж | ||||
| ||||
|---|---|---|---|---|
| 12-март — 12-май 1925 | ||||
| Андан мурунку: | Фридрих Эберт
Ханс Лютер (м.а.) | |||
| Андан кийинки: | Пауль фон Гинденбург | |||
| ||||
| 16-октябрь 1922 — 1-апрель 1929 | ||||
| Андан мурунку: | Генрих Делбрүк | |||
| Андан кийинки: | Эрвин Бумке | |||
| ||||
| 25-июнь 1920 — 4-май 1921 | ||||
| Президент: | Фридрих Эберт | |||
| Андан мурунку: | Адольф Көстер | |||
| Андан кийинки: | Фридрих Розен | |||
| Канцлер: | Константин Фехренбах | |||
| Туулган жылы: | 24-сентябрь 1861 | |||
| Туулган жери: | Элберфелд, Пруссия королдугу | |||
| Каза болгон жылы: | 14-июль 1937 (75 жашта) | |||
| Каза болгон жери: | Потсдам, Германиялык рейх | |||
| Мүрзөсүнүн орду: | Вилмерсдорфер Вальдфридхоф | |||
| Атасы: | Людвиг Симонс | |||
| Апасы: | Хелен Симонс | |||
| Жубайы: | Эрна Рүхл | |||
| Балдары: | 7 балдары | |||
| Кесиби: | Жактоочу | |||
| Автограф: | 
| |||
.svg)
.svg)
Уолтер Симонс (нем. Walter Simons; 24-сентябрь 1861 — 14-июль 1937) — немис юрист жана саясатчысы, 1925-жылы Веймардын Конституциясына ылайык Германиянын Рейхcпрезидентинин милдетин аткаруучу болуп иштеген.[1]
Өмүр баяны
[түзөтүү | булагын түзөтүү]Уолтер Симонс 1861-жылы 24-сентябрда Элберфелдде төрөлгөн. Анын үй-бүлөсү 1865-жылдан кийин Рейнландга келген Гугеноттор болгон. Уолтердин атасы жибек өндүрүүчү Людвиг Симонс болгон. Анын энеси Хелен Симонс болгон.
Уолтер Симонс Элберфелддеги гимназияда окуп, 1879-жылы Абитурга жетишкен. Ал Страсбургда, Лейпцигде жана Бонндо укук, экономика жана тарых боюнча билим алган. Рудольф Сом ага маанилүү таасир эткен. 1882-жылы Референдарэкзамен өтүп, андан кийин аскер кызматын өтөгөн. 1888-жылы, ал Пруссиялык Ассессорэкзамен тапшырып, андан кийин Бонн жана Солингенде судьянын жардамчысы болуп иштеген. Ал 1890-жылы Солингенде Эрна Рюлеге (1870-1954) турмушка чыгып, үч уул, төрт кыздуу болушкан.[1]
Мамлекеттик кызматтагы карьерасы
[түзөтүү | булагын түзөтүү]
1893-жылы Симонс Велбертте соту болуп калды. 1905-жылы ал Кильге барып, ал жерде Оберландесгерихтте иштеген, бирок ошол эле жылы Берлиндеги Рейхсюстизамттын кызматкери болуп иштөө үчүн кеткен.
1907-жылы Симонс эл аралык укук үчүн жооптуу Гехаймер Регирунгсрат жана Фортрагендер Рат кызматына көтөрүлгөн. Ал бир нече эл аралык конференцияларда Рейхтин өкүлү болгон жана 1911-жылы Тышкы иштер министрлигиге көчүп, ал жерде Гехаймер Легатионстрат жана Юститиар болгон. 1917-жылы ал Вирклихер Гехаймер Рат кызматына көтөрүлүп, 1918-жылы Брест-Литовскидеги сүйлөшүүлөргө катышкан. 1918-жылдын 15-октябрында, 1918-19-жылдардагы Германия революциясынын алдында канцлер Макс фон Баден аны Рейхсканцлердин эл аралык укук маселелери боюнча кеңешчиси кылып дайындаган. Ал канцлерге жакын болгон жана Рейхстагдын позициясын бекемдеген Октоберреформа деп аталган 1871-жылкы Германиянын конституциясын реформалоого маанилүү таасир эткен. Ал ошондой эле Вильгельм IIнин бир тууганынын пайдасына отставкага кетүү пландарынын үстүндө иштеген жана Ички иштер министрлиги жаңы конституция боюнча сүйлөшүүлөргө катышкан.[2]
1918-жылы ноябрда Симонс Тышкы иштер министрлигинде министрдин директору жана укук бөлүмүнүн башчысы болуп калды. 1919-жылы тышкы иштер министри Улрих фон Брокдорф-Рантзаунун жакын кызматкери катары Версальдагы немис делегациясынын Унтерстатскретар жана генералдык комиссары болгон.
Ал Германиянын Келишимге кол коюусуна каршы чыккандыктан, Симонс кызматтан кеткен жана өнөр жайчылар ассоциациясынын башкаруучу директору болгон. 1920-жылы, ал 1903-1907-жылдары аткаруу кеңешинде иштеген Пангерман Союзунун кеткен.[1][3]
Саясий карьерасы
[түзөтүү | булагын түзөтүү]Саясий партияга эч качан кошулбаган Симонс 1920-жылдын июнунан 1921-жылдын майына чейин Фехренбахтын кабинетинде тышкы иштер министри болуп иштеген жана Спа конференциясында жана Лондондук конференцияда (1921) Рейхтин өкүлү болгон.
1922-жылдын январынан май айына чейин Симонс Жогорку Силезия боюнча германдык-полякалык сүйлөшүүлөрдө делегат болгон. 1922-жылы ал Берлиндеги Кайзерхоф мейманканасында салон жыйынын уюштуруучулары Ганс фон Зект, Симонс жана Вильгельм Солфтун ысымдары менен аталган СеСиСо-Крейсди негиздеген.
1920-жылдары Симонс ошондой эле Молтке үй-бүлөсүнүн үй-бүлөлүк трастына төрагалык кылган, ал Крейсау мүлкүнө ээлик кылган, ал кийинчерээк нацисттик башкарууга каршы диссиденттердин Крейсау чөйрөсүнө атын берген.[1][2]