Неоплатонизм

Википедия дан

Неоплатонизм – 3–6-кылымдагы антикалык философияда Платондун окуусуна Аристотель, неопифагорчулар жана башка философтордун идеяларын кошуп системалаштырган концепциялар тобунун жыйындысы. Неоплатонизмдин чордонунда болмуштун иерархиялык түзүлүшү жана биримдиги жөнүндө Платон иштеп, Прокл аягына чыгарган концепциялык окуу жатат. Н. Европадагы жана Чыгыштагы философияга кеңири таасирин тийгизген, ошону менен бирге миң жылдап узакка өнүккөн антикалык философияны жалпылаган жана корутундулаган грек философиясынын акыркы формасы болуп саналат.

Колдонулган адабияттар[түзөтүү | булагын түзөтүү]