Тарагай

Тарагай — "Манас" эпосундагы топоним. Алтаң, Култаң доотайлар жайлаган жайлоо. Орго кан кол жыйноо үчүн:

Тарагайга жайлаган,

Жарашып күлүк байлаган

Сандатып малын айдаган

Алтаң, Култаң доотайлар

Азыр келсин ушулар (Сагымбай Орозбаков, 2. 73), — деп чакыртат. Географиялык реалияда Нарын өрөөнүнүн башатындагы суу, жайлоо.

Колдонулган адабияттар

• "Манас" энциклопедиясы/Мамлекеттик тил жана энциклопедия борбору. Бишкек: Кыргыз энциклопедиясынын Башкы редакциясы, - 1995. 1-т. - 440 б. ISBN -5-89750-013-4