Телекөрсөтүү
Телекөрсөтүү — радиоэлектрондук каражаттар аркылуу кыймылдуу сүрөттүрдү аралыкка берүүчү тармагы; көрмө маалымат берүү ыкмасы.
Телеканалды аралыкка берүү үчүн анын сүрөтү жана үнү электрдик сигналга айландырылат. Бул сигналды акыркы колдонуучуга жеткирүүнүн эки салттуу ыкмасы болуп саналат радио эфир жана кабель аркылуу (электрдик термелүүнүн жардамы менен; бул кабелдик телекөрсөтүү деп аталат).
Телевидение 20-кылым менен 21-кылымдын социализациясында негизги роль ойноду. Телевидениенин көптөгөн аспекттерин, анын ичинде медиадогу зомбулук сыяктуу терс проблемаларды чечүү керек.[1] Азыркы изилдөөлөр социалдык изоляциядан жабыркаган адамдар сүйүктүү телешоуларынын жана фильмдеринин каармандары менен парасоциалдык же жасалма мамилелерди түзүү аркылуу жалгыздык жана социалдык депривация сезимдеринен арылуу үчүн телевидениени пайдалана алышарын көрсөттү. Бир нече изилдөөлөр билим берүү телевидениесинин көптөгөн пайдалары бар экенин көрсөттү. Дин жагынан алганда, көптөгөн христиан конфессиялары диний көрсөтүүлөр үчүн телевидениени колдонушат.
Дүйнө жүзүндө мамлекеттик, жарнама, лицензиялык (салыктын бир түрү), жазылуу же алардын айкалышы аркылуу каржыланган телерадиоберүү бар.[2][3] Көрсөтүүлөрдөн түшкөн кирешени коргоо үчүн жазылмалуучу телеканалдар, адатта, шифрленет, алар сигналды көрүү үчүн декоддоо коддорун алганда гана жазылуучуларга жетиштүү кылуу үчүн. Төлөмдүү телевидение кызматтарынын көбү дээрлик толугу менен жеке кардарлар тарабынан төлөнгөн ай сайынкы жазылуу акыларына көз каранды.[4][5][6] Шифрленбеген каналдар эфирге акысыз же FTA катары белгилүү. 2009-жылы дүйнөлүк телекөрсөтүү рыногунда 1 217,2 миллион телевизору бар үй-бүлөлөр болгон жана жалпы киреше 268,9 миллиард еврону түзгөн (2008-жылга салыштырмалуу 1,2% төмөндөөнүн көрсөткүчү).[7] Телевизиядан түшкөн кирешенин эң чоң үлүшү Түндүк Америкага таандык болгон - 39%, андан кийин Европа (31%), Азия-Тынч океан региону (21%), Латын Америкасы (8%), ошондой эле Африка жана Жакынкы Чыгыш (2%).[8] Дүйнөлүк деңгээлде телевидениеден түшкөн кирешелердин ар кандай булактары 45-50% телевидение жарнамасынан түшкөн киреше, 40-45% жазылуу акысы жана 10% мамлекеттик каржылоо деп бөлүнөт.
Булактар
[түзөтүү | булагын түзөтүү]- ↑ Television Violence and Behavior. www.soundvision.com. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ Regulation of Television Broadcasting. communication.iresearchnet.com. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ The Business of Television. www.swlaw.edu. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ How Can Pay TV Coexist With OTT in the Evolving Subscription Industry?. bsgroup.eu. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ Avantages Et Inconvénients De L'abonnement Pour Les Clients Professionnels. unsubby.com. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ Most US Households Won’t Have a Pay TV Subscription by 2024. www.emarketer.com. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ Global TV 2010 - Markets, Trends Facts & Figures (2008-2013). www.international-television.org. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.
- ↑ World Television Markets 2009. www.international-television.org. Текшерилген күнү 7 -октябрь (тогуздун айы) 2024.