Көөрүк
Көөрүк - усталардын көмүрдү үйлөтө турган аспабы. Көмүргө көөрүк жан киргизет. Кыргыздар урунган көөрүк «кол көөрүк» же «ала көөрүк» деп аталган. Бул эки туюк териден, ача жыгачтан, түтүк темирден турган. Кош багалектүү көөрүктүн сырты түктүү да, жаргактуу да келген. Буга эчкинин, койдун, кийиктин, музоонун жана кулундун терисин колдонушкан. Көөрүктүн жерге тийип турган эки жагында кармай турган казыкчасы болот. Мунун колго алуучу тарабында «жуушанча» жыгачы бар. Анда баш бармакка илүүчү, төрт салаага кирүүчү кайыштары бар. Ал ачылып-жумулуп турат. Жел ууртатууда көөрүктү алма-телме көтөрүш керек. Көөрүк жыйырылып, жел чыкпай калбашка анын алаасын керип туруучу казыкча орнотулат.
Көөрүктүн учундагы бирөөнүн жоондугу билектей кош жыгач адегенде темир бурама аркылуу чебер тешилген. Ошол көңдөйүнүн кенендиги баланын билеги баткандай эки тешик бир жайдан чыгат.
Маалыматтын булагы
[түзөтүү | булагын түзөтүү]Акматалиев Амантур Сейтаалы уулу. Кыргыздын кол өнөрчүлүгү. Бишкек 1996: ISBN — 5-655-00960-9(жеткиликсиз шилтеме)