Лиувилль теоремасы
Лиувилль теоремасы (механикада) — механиканын Гамильтон формасындагы теңдемесине баш ийүүчү системанын фазалык көломү ошол система кыймылда болгон кезде туруктуу кала тургандыгын далилдөөчү теорема.
Лиувилль теоремасын 1838-ж. француз илимпозу Ж. Лиувилль далилдеген. Лиувилль теоремасы фазалуу мейкиндикке системадагы бөлүкчөнүн бөлүштүрүү функциясын киргизүүгө мүмкүндүк берет жанa статистикалык физиканын негизи болуп эсептелет.
Колдонулган адабияттар
[түзөтүү | булагын түзөтүү]Кыргыз Совет Энциклопедиясы. Башкы редактор Б. О. Орузбаева. -Бишкек: Кыргыз Совет Энциклопедиясынын башкы редакциясы, 1979. Том 4. Лактация - Пиррол. -656 б.