Лиувилль теоремасы

Википедия дан

Лиувилль теоремасы (механикада) — механиканын Гамиль­тон формасындагы теңдемесине баш ийүүчү системанын фазалык көломү ошол система кыймылда болгон кезде туруктуу кала тургандыгын далилдөөчү теорема.

Лиувилль теоремасын 1838-ж. француз илимпозу Ж. Лиувилль далилдеген. Лиувилль теоремасы фазалуу мейкиндикке системадагы бөлүкчөнүн бөлүштүрүү функциясын киргизүүгө мүмкүндүк берет жанa статистикалык физиканын негизи болуп эсептелет.


Колдонулган адабияттар[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Кыргыз Совет Энциклопедиясы. Башкы редактор Б. О. Орузбаева. -Бишкек: Кыргыз Совет Энциклопедиясынын башкы редакциясы, 1979. Том 4. Лактация - Пиррол. -656 б.