Тянь-Шань скутигери

Википедия дан

Тянь-Шань скутигери (лат. Scutiger tianschanicus A. Bond., syn. Albatrellus tianschanicus[1]) - Мөмөлүк денеси көпчүлүк учурда жалгыздан, кээбирде тегинен экиден биригип турат. Калпакчасы аздыр-көптүр эттүү, жаңы чыкканда серпилмелүү, тез аранын ичинде кургоочу, орто чени басырыңкы, диаметри 1,5-5 см, ортосунун калыңдыгы 0,5 мм, учунуку 1 мм. Сырты кубарган күңүрт түстө, кийинчерээк киргилт-сары, анткени өтө жыш жана майда кабыкчалардан ала-була көрүнөт. Кыры ичке, көпчүлүк учурда айчыктуу. Тканы агыш, тыкыс эттүү, кургаган мезгилде катуу, борпоң, түтүкчөлөрүнүн чеги ичке сызыктуу. Бутчасы аздыр- көптүр орто ченинде жайгашып, узундугу 1,5-3 см, калыңдыгы 0,4-1 см, теги бир аз кеңейип же ичкерип, түксүз, түзсүз, кургаганда бырыштуу. Желбейт.

Биологиялык өзгөчөлүктөрү[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Изилденбеген. Сентябрдын аягында мөмөлөйт.

Жалпы жана өлкөдө таралышы[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Казакстан ( Заилийск Алатоосу: Ысык, Кичи Алматы жана Чоң Алматы капчыгайлары), Түндүк Кыргызстан (Ысыккөл ойдуңу).

Өсүү шарттары[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Тоолордун ортоңку алкактары. Карагайлуу токойлордун (Picea schrenkiana) топурагында, маданий өсүмдүктөрдүн, Шренк карагайынын кыйындыларында, эски дүмүрлөрдө кичине мөмөлүү дене байлайт.

Саны[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Анча көп эмес жана сейрек кездешет.

Чектөөчү факторлор[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Антропогендик. Карагайлуу токойлордун аянтынын кыскарышы. Өзгөчөлөнгөн формасынан жеңил ойлуулук менен жоготулат.

Өстүрүү[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Маалымат жок.

Уюштурулган коргоо аракеттери[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Казак ССРинин Кызыл китебине (1981) киргизилген.

Коргоо үчүн зарыл аракеттер[түзөтүү | булагын түзөтүү]

Жергиликтүү калк арасында скутигерди чогултууга тыюу салуу боюнча түшүндүрүү иштерин жүргүзүү. Түр кездешкен жерлерди корукка алуу.

Cтатусу[түзөтүү | булагын түзөтүү]

CR. Өтө сейрек кездешүүчү эндем түр.

Колдонулган адабияттар[түзөтүү | булагын түзөтүү]

  1. Pouzar Z. (1966). "Studies in the taxonomy of polypores II". Folia Geobotanica et Phytotaxonomica 1 (4): 356–75.