Тянь-Шань скутигери
Тянь-Шань скутигери (лат. Scutiger tianschanicus A. Bond., syn. Albatrellus tianschanicus[1]) - Мөмөлүк денеси көпчүлүк учурда жалгыздан, кээбирде тегинен экиден биригип турат. Калпакчасы аздыр-көптүр эттүү, жаңы чыкканда серпилмелүү, тез аранын ичинде кургоочу, орто чени басырыңкы, диаметри 1,5-5 см, ортосунун калыңдыгы 0,5 мм, учунуку 1 мм. Сырты кубарган күңүрт түстө, кийинчерээк киргилт-сары, анткени өтө жыш жана майда кабыкчалардан ала-була көрүнөт. Кыры ичке, көпчүлүк учурда айчыктуу. Тканы агыш, тыкыс эттүү, кургаган мезгилде катуу, борпоң, түтүкчөлөрүнүн чеги ичке сызыктуу. Бутчасы аздыр- көптүр орто ченинде жайгашып, узундугу 1,5-3 см, калыңдыгы 0,4-1 см, теги бир аз кеңейип же ичкерип, түксүз, түзсүз, кургаганда бырыштуу. Желбейт.
Биологиялык өзгөчөлүктөрү[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Изилденбеген. Сентябрдын аягында мөмөлөйт.
Жалпы жана өлкөдө таралышы[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Казакстан ( Заилийск Алатоосу: Ысык, Кичи Алматы жана Чоң Алматы капчыгайлары), Түндүк Кыргызстан (Ысыккөл ойдуңу).
Өсүү шарттары[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Тоолордун ортоңку алкактары. Карагайлуу токойлордун (Picea schrenkiana) топурагында, маданий өсүмдүктөрдүн, Шренк карагайынын кыйындыларында, эски дүмүрлөрдө кичине мөмөлүү дене байлайт.
Саны[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Анча көп эмес жана сейрек кездешет.
Чектөөчү факторлор[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Антропогендик. Карагайлуу токойлордун аянтынын кыскарышы. Өзгөчөлөнгөн формасынан жеңил ойлуулук менен жоготулат.
Өстүрүү[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Маалымат жок.
Уюштурулган коргоо аракеттери[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Казак ССРинин Кызыл китебине (1981) киргизилген.
Коргоо үчүн зарыл аракеттер[түзөтүү | булагын түзөтүү]
Жергиликтүү калк арасында скутигерди чогултууга тыюу салуу боюнча түшүндүрүү иштерин жүргүзүү. Түр кездешкен жерлерди корукка алуу.
Cтатусу[түзөтүү | булагын түзөтүү]
CR. Өтө сейрек кездешүүчү эндем түр.
Колдонулган адабияттар[түзөтүү | булагын түзөтүү]
- Кыргыз Республикасынын Кызыл китеби 2-басылышы – Бишкек: 2006. – 544 б. – ISBN 9967-23-367-2
- ↑ Pouzar Z. (1966). "Studies in the taxonomy of polypores II". Folia Geobotanica et Phytotaxonomica 1 (4): 356–75.