Курамалар

Курама эли (өзб. qurama ; каз. құрама — курама, чогултулган) - казак уруусу, ошондой эле өзбектердин этнографиялык тобу, ар кандай казак жана өзбек урууларынан түзүлгөн, теги боюнча отурукташкан талаа калкы, негизинен көчмөндөрдүн жана сарттардын жашаган жерлерин бөлүп турган өткөөл аймактарда жашаган.

Курамалар, Курама эли өзб. qurama, каз. құрама
Уруунун саны	17.000 (1897 жыл) 53.000 (1917 жыл)
Жайгашуусу
Өзбекстан: Ташкент облусу Аңгрен өрөөнү, Ахаңгара өрөөнү Казакстан:
Башка элдерде	Казак элинде «Құрама» уруусу бар. Өзбек элинде негизги өзбектин 92 уруусуна кирет.
Уруктары	Казактык уруктары: Кербуши, Шахрухия, Бука, Мураталы, Керейт, Байсу, Каракытай, Калайбар, Пангаз
Дини	Ислам

В.В.Радловдун айтымында, курамалар негизинен ар кандай өзбек жана жарым-жартылай казак урууларынан жана уруктарынан түзүлгөн. Альтернативдик пикирге караганда, казак уруулары алардын этногенезинде чоң роль ойногон.

Ташкент шаарынын үстүндө «Shash» деген жазуу Чач тарыхый облусун билдирет, дал ошол жерде учурда Курама эли жашайт.

Алар Ташкент облусунун түштүк-чыгышындагы Ахаңгара өрөөнүндөгү Аңгрен дарыясынын боюнда, ошондой эле Анжиян облусунун айрым айылдарында жашашат. Курамдын бөлүгүнүн антропологиялык тибинде жана айрым тиричилик белгилеринде казактар жана кыргыздар менен окшоштуктар байкалат. Өзүнүн мазмуну жана морфологиясы боюнча казак тилине, бир аз болсо да кыргыз тилине жакын өзбек тилинин Курама диалектинде сүйлөгөндөр, азыр бул диалект дээрлик жоголуп, тоодогу кары-картаңдар арасында гана сакталып калган. Ташкент областынын Курама жана Чаткал кырка тоолорундагы айылдар.

Курама уруусунун келип чыгышы анын «бириккен, аралаш» дегенди түшүндүргөн өз атын түшүндүрөт. Тарыхнамалык маалыматтарга караганда, Аңгрен дарыясынын жээгинде жайгашкан Түнкен (учурда Дукент), Абырлык же Салык (азыркы «Облик», орус транскрипциясында «Аблык»), Тила (азыркы Телов) конуштары менен чектеш аймактарда. Дарыя, түрк уруулары кыдырып жүргөн. Конуштардын өздөрүн негизинен сарттар жана жакыр көчмөндөр отурукташып, отурук жашоо образына өтүүгө аргасыз болушкан. Сарттардын отурукташкан талаа түрк тилдүү урууларынын жабык өрөөндө тез ассимиляцияланышына байланыштуу аралашма пайда болуп, мында отурукташкан талаа эли үстөмдүк кылып, алардын жашоосуна жана тилине талаа элементтерин киргизген. Талаа эли үстөмдүк кылган мындай ассимиляция 19-кылымдын башында азыркы Өзбекстандын башка аймактарында болгон ассимиляция процесстеринен таң калыштуу айырмаланат, мында сарттык жана ирандык элементтер талаада жана жарым-жартылай түрк элементтеринде үстөмдүк кылган. .

Шакарим Кудайберди-улуунун айтымында, курамалар башка казак уруулары менен бирге Улуу Кырсык жылдарында көчүп кете албаган кедейлер (кедейлер) болгон отурукташкан казак уруулары. Курама казактарга Кербуши, Шахрухия, Бука, Мураталы, Керейт, Байсу, Каракытай, Калайбар, Пангаз деген уруулар кирет. Сарттарга кошулуп, алар (да) айдоочулук менен алектенип, кийин өзбек элинин курамына киришкен .

Этнографиялык мааниде курамалар түрк- монгол урууларынын ар кандай жарым отурукташкан жыйындысы болгон . В.В.Радлов беш урук жөнүндө жазган: Жулайр, Телеу, Тама, Жагалбайлы жана Тараклы . Мурда монголдор менен байланышкан уруулардын ичинен Каракытай (Хытай), найман , кереит , Жулайр, Тама, Телеу , Аргын, Дулат жана башкалар эскерилет.

А.И.Макшеевдин маалыматы боюнча курамдардын кыргыз-казак уруктары, негизинен: Тама (Алчын, Кердери, Жагалбайлы, Керейт жана Телау бөлүмдөрү), Аргын (Канжыгалы бөлүмү), Дулат ( Уйсун бөлүмү) жана Биштамгалы (Баштамгалы) болгон. Жалайыр уругу) .

В.В.Бартольддун айтымында, курамалар — Борбордук Азиядагы казак, өзбек жана башка түрк тилдүү топтордун өкүлдөрүн камтыган өзгөчө этномаданий жамаат. Ал комплекстүү мал чарба жана айыл чарба экономикасын жана жарым отурукташкан жашоо образын алып келген. Ал өзүнүн өзүн-өзү аңдоосу жана экономикалык түзүлүштүн, үй турмушунун, материалдык жана рухий маданияттын бир катар спецификалык өзгөчөлүктөрүнүн болушу менен айырмаланган. Ал отурукташкан дыйканчылык жана көчмөн маданият дүйнөсүнүн чегинде пайда болгон жана эволюциялык өнүгүүсүндө коңшулаш отурукташкан дыйкан-чарба этностук топторунун курамында эрип кетүү тенденциясына ээ болгон маргиналдык этномаданий топтордун бири болгон. Кеңештик (Советтик) бийлигинин алгачкы жылдарында ал акимдик жана эрктүү жол менен титулдук өзбек улутунун курамына киргизилген .

Тарыхчы М.Т.Тынышпаевдин айтымында, Ахаңгара өрөөнү тектүү талаа көчмөндөрү топтолгон жер болгон. Казак ханы Тауке хандын тушунда анын “Ханабат” штабы азыркы Телов конушунан анча алыс эмес жерде жайгашкан. Жыл сайын күзүндө үч казак жүзүнүн бийлери (талаа казылары), ошондой эле кыргыз, каракалпак, катаган, жайма жана башка майда уруулардын өкүлдөрү 1-2 ай бою Хандын «Ханабад» башына чогулуп турушкан. Ташкенттен 40 верст түштүктө Ангрен дарыясынын сол жээгиндеги «Көл-Төбө» дөңсөөсү .